Σχετικά με τον Karlheinz Deschner

Με αφορμή το τελευταίο σχόλιο, έφερα εικόνες στο μυαλό μου από τα φοιτητικά μου χρόνια (πέρασαν πάνω από 20 χρόνια !). Κάποια μέρα ένας συμφοιτητής μου με κάλεσε σε μια συζήτηση που θα γινόταν σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γνώριζα τον συνάδερφο από μια ομάδα φοιτητών που «κόλλησε» δίπλα στον καθηγητή Allesch. Μέσω του καθηγητή μάθαμε τον Tocqueville και τον John Locke και πιστεύω από την στιγμή που διάβασα για να γράψω μια εργασία πάνω στο «Η δημοκρατία στην Αμερική» ότι πολλά άλλαξαν στο μυαλό μου. Είπα ναι και βρέθηκα σε ένα πριβέ δωμάτιο μιας μπυραρίας. Εκεί ήταν πολλοί συνάδερφοι από την σχολή φυσικών επιστημών. Ακολούθησαν πολλές Τετάρτες με συζητήσεις γύρω από το θέμα της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων. Οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν στο θέμα της θρησκείας (ζούσαμε άλλωστε σε μια πόλη που δεν γνώρισε άλλον άρχοντα από τον αρχιεπίσκοπο της). Αργότερα ιδρύσαμε τον «αντικληρικό κύκλο Salzburg».

Είχαν προηγηθεί πολλές συζητήσεις. Πολλοί από εμάς δεν ήταν αγνωστικιστές, αρκετοί χριστιανοί με έναν διαφορετικό τρόπο, αρκετοί φυσικά δεν έβλεπαν με καλό μάτι τον χριστιανισμό. Υπήρχε ένα κοινό ενδιαφέρον όμως και αυτό δεν ήταν απαραίτητα μόνο το αντικληρικό αλλά η προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ελευθερίας.

Θυμάμαι την φίλη μου την Άντρεα, μια γερμανίδα φοιτήτρια της γερμανικής φιλολογίας. Πιο πιστό άνθρωπο δεν θυμάμαι να έχω γνωρίσει. «Δεν αισθάνομαι υπεύθυνη για τα εγκλήματα που έκανε η εκκλησία, τους φόνους, τις διώξεις, τους πολέμους. Δεν μπορώ όμως να τα ξεχάσω και να σωπάσω. Ο δικός μου ο θεός είναι καλός και σε αυτόν πιστεύω».

Πως μου ήρθαν όλα αυτά στο μυαλό? Με αφορμή το βίντεο που προτείνω στο τελευταίο σχόλιό μου θυμήθηκα τον Karlheinz Deschner. O Deschner είναι ο μεγαλύτερος κριτικός της εκκλησίας. Θυμάμαι τον Ψυχαναλυτή μου, Κοσμήτορα της Θεολογικής, σπουδαίο άνθρωπο άσχετα αν διαφωνούσαμε διαρκώς, να λέει «Είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της εκκλησίας στις μέρες μας… και δυστυχώς δεν μπορείς να τον αντικρούσεις» .Είναι αυτός ο ψυχαναγκαστικός, καλοσυνάτος, ήρεμος ηλικιωμένος κυριούλης που θα ήθελες να έχεις για παθολόγο σου. Τον καλέσαμε λοιπόν και οργανώσαμε μια ομιλία σε μια αίθουσα του Πανεπιστημίου. Σοκαρίστηκα από το πόσοι ήρθαν, καρφίτσα δεν έπεφτε. Ώστε είμαστε τόσο πολλοί ? Ναι, είμαστε, μπορεί οι άλλοι να είναι περισσότεροι και να χαλάνε τον κόσμο με τις καμπάνες τους και τις κραυγές τους, αλλά δεν είναι το 98,5% όπως διατείνονται.

Σχετικά με τον Deschner λοιπόν, αντιγράφω από το http://minimalist-minimalist.blogspot.com/2006/06/blog-post_115021600885021655.html. Η παροιμιώδης φράση «συνθήκες σαν της αρχαίας Ρώμης» ισχύει και για τις συνθήκες στη χριστιανική εκκλησία. Οι φρικαλεότητες της ύστερης αρχαιότητας και οι αχρειότητες των χριστιανών «ποιμένων» και «ποιμνίων» ωραιοποιούνται μέχρι και σήμερα (κυρίως στη χώρα μας) από τους εκκλησιαστικούς ιστορικούς ή αποσιωπώνται.

Οι περισσότεροι «λαϊκοί» θεωρούσαν απλώς αδύνατη μια τέτοια σωρεία εγκληματικών πράξεων κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, ενώ αργότερα πίστευαν πως πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις.
Όλα αυτά τα εγκλήματα αιώνων κατά των πληθυσμών Ευρώπης και Ανατολής πείθουν ότι δεν ήταν συγχωρητέα πταίσματα μιας κατά τα άλλα «αγίας εκκλησίας», αλλά ουσιαστικές αποδείξεις μιας κρατικοποιημένης θρησκείας.

«Γράφω την ιστορία της σταθερής σύνδεσης μεταξύ της λεγόμενης κοσμικής και εκκλησιαστικής πολιτικής, μαζί με τις επιπτώσεις της θρησκείας στο λαό: για την εγκληματικότητα στην εξωτερική πολιτική, στην αγροτική, εμπορική και οικονομική πολιτική, στον πολιτισμό, στη λογοκρισία, στη συνεχιζόμενη εξάπλωση της άγνοιας και της δεισιδαιμονίας, για την αδίστακτη εκμετάλλευση της σεξουαλικής ηθικής, του συζυγικού και του ποινικού δικαίου.

Γράφω για την εγκληματικότητα των κληρικών, όπως αυτή εκδηλώθηκε ανά τους αιώνες με τον ιδιωτικό πλουτισμό, το παζάρεμα των αξιωμάτων, τη λατρεία των θαυμάτων και των οστών, τις διάφορες μορφές παραποίησης κ.λ.π.
Με λίγα λόγια: γράφω την ιστορία ενός εγκλήματος σε όλη την έκταση της κρατικής, εκκλησιαστικής και κοινωνικής ζωής της χριστιανοσύνης».

Το κύριο έργο του Deschner Η εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού κυκλοφορεί στα γερμανικά σε 10 τόμους οι οποίοι μεταφράστηκαν στα ελληνικά (οι πρώτοι 8) . από τους Ρ. Ζαρκάδη, Μ. Αργυροηλιοπούλου, Τ. Φατσέας, Ξ. Αρμύρος και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.

Αντιγράφω πάλι από τον http://minimalist-minimalist.blogspot.com/2006/06/blog-post_115021600885021655.html

1ος τόμος: Πρώιμα χρόνια, σελ.878
2ος τόμος: Το τέλος του αρχαίου κόσμου, σελ. 710
3ος τόμος: Αρχαία χριστιανική εκκλησία Α', σελ. 539
4ος τόμος: Αρχαία χριστιανική εκκλησία Β', σελ. 451
5ος τόμος: Η αρχή του Μεσαίωνα Α': Μεροβίγγειοι, σελ. 440
6ος τόμος: Η αρχή του Μεσαίωνα Β': Καρολίδες και Καρλομάγνος, σελ. 400
7ος τόμος: 9ος αιώνας: Λουδοβίκος Α' ο ευσεβής, σελ. 445
8ος τόμος: 10ος αιώνας: Όθων ο μέγας, σελ. 511

Δείτε ένα ντοκιμαντέρ για το πρόσωπο του Karlheinz Deschner (στα γερμανικά)

Ricarda Hinz - Die haßerfüllten Augen des Herrn Deschner Teil 1:

Ricarda Hinz - Die haßerfüllten Augen des Herrn Deschner Teil 2